Όσο υπάρχει πρέπει να μείνει αγράμματο η να μείνει εκτός παραγωγής ώστε τα φτηνά εργατικά χέρια της Νότιας Ευρώπης να εργάζονται με οφέλη απλά για την βιολογική συντήρηση τους, ζώντας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ( ενοικιαστές της ιδιοκτησίας μας – χαράτσια – ανεργία – περιορισμός – οικονομική εξαθλίωση ).
Πόσο αλήθεια δίκιο είχε ο Adam Smith όταν ανέφερε ότι: τον εργάτη πρέπει να τον συντηρείς τόσο ώστε να διατηρηθεί το είδος του…
Με αυτόν τον προσανατολισμό η ανάπτυξη σημαίνει κλείσιμο της Τεχνολογικής και Πανεπιστημιακής εκπαίδευσης, ξεπούλημα των βασικών κορμών του δημόσιου πλούτου και κανένα μέλλον για την ασφάλεια – ύπαρξη του Τόπου μας.
Η αναφορά για το 2013 αναφέρει ότι θα πρέπει να υπάρχει ( από το 3 ψηφισθέν μνημόνιο ) μεγάλη μείωση πάνω από 50 % στις σχολές Αστυνομίας – Στρατιωτικές – Παιδαγωγικές – Φιλοσοφικές και σε ορισμένες Ιατρικές έτσι ώστε οι εισακτέοι να μην ξεπεράσουν τις 70.000, με τον τρόπο αυτόν εκπαιδευόμαστε στον έλεγχο της γνώσης και σε σχολές που η αναμόρφωση του ανθρώπου είναι πολυτέλεια.
Αυτό όλο συμβαίνει γιατί βλέπουμε τα προβλήματα κλαδικά με άκρως ατομικές εκδηλώσεις δράσεις, ώστε η ενότητα της επίθεσης να μην είναι ορατή.
Όλοι αλληλέγγυοι στον κάθε ένα που παλεύει για την αξιοπρέπεια του και για την αξιοπρέπεια του Τόπου του.
Αλληλέγγυοι και στα παιδιά των ΤΕΙ που κοσμούν με την παρουσία τους την πολιτική και πολιτισμική ζωή του Τόπου μας.
Χαράλαμπος Μοσχόπουλος
Εστάλη στην ΟΔΥΣΣΕΙΑ, 3.2.2013